Matt MonroBorn Free
Song
Jahr
1966
Musik/Text
Produzent
Gecovert von
Andy Williams
Roger Williams
Vic Reeves And The Roman Numerals
Mantovani And His Orchestra
Ike & Tina Turner
James Last-Band
Frank Sinatra
Al Martino
The Hesitations
Ferrante & Teicher
Jean-Claude Pascal (Wind weht)
Nelson Riddle
Trini Lopez
Jimmy Makulis
Bobby Vinton
Nick Palmer
Kate Smith
Charlie Byrd with Orchestra & Chorus
Floyd Cramer
James Darren
Roger Williams
Vic Reeves And The Roman Numerals
Mantovani And His Orchestra
Ike & Tina Turner
James Last-Band
Frank Sinatra
Al Martino
The Hesitations
Ferrante & Teicher
Jean-Claude Pascal (Wind weht)
Nelson Riddle
Trini Lopez
Jimmy Makulis
Bobby Vinton
Nick Palmer
Kate Smith
Charlie Byrd with Orchestra & Chorus
Floyd Cramer
James Darren






9 Bewertungen
Verfügbar auf
Version | Länge | Titel | Label Nummer | Format Medium | Release |
---|---|---|---|---|---|
Born Free | Capitol CL15436 | Single 7" Single | 03.1966 | ||
Invitation To The Movies - Born Free | Capitol T 2760 | Album LP | 1967 | ||
2:48 | Softly As I Leave You | EMI CD-MFP 6003 | Album CD | 1987 | |
2:48 | Something Swingin' Vol. 2 | WSM 5050466-2021-2-3 | Compilation CD | 02.12.2002 | |
2:48 | From Matt With Love | EMI 3845212 | Album CD | 12.09.2007 | |
2:49 | The Complete Singles Collection | EMI Gold 6067742 | Album CD | 25.01.2010 | |
2:48 | The Greatest | EMI 606 764-2 | Album CD | 02.02.2010 | |
2:49 | The Singer's Singer | EMI Gold 0845102 | Album CD | 09.09.2011 | |
3:01 | Alternate Monro | Parlophone 825646413478 | Album CD | 20.09.2013 | |
2:49 | Stranger In Paradise - The Lost New York Sessions | UMC 5387616 | Album CD | 13.03.2020 |
Durchschnittliche
Bewertung
Bewertung






4.22
9 BewertungenMatt Monro - Born Free
Uit de gelijknamige film. Prachtige stem van de helaas veel te vroeg overleden Engelse zanger.
▒ Inderdaad een hele mooie plaat uit de lente van 1966 door de Britse zanger "Terence Parsons", alias "Matt Monro" !!! Overleed helaas op 54 jarige leeftijd in Londen, februari 1985 !!! Ruim 5 sterren ☺!!!
Üppiger orchestriert als die luftiger daherkommende Andy Williams-Interpretation, jedoch enorm charismatisch und - aufgrund starker John Barry-Kompositionsleistung - melodisch präsentiert Matt Monro das Titelthema des gleichnamigen Films in überzeugender Manier.
Für diesen Song gab's für John Barry einen Oscar.
Wirklich nicht übel der Song aus dem gleichnamigen Film. Aber die Coverversion vom Pianisten Roger Williams, die sich 1966 in den Top10 der US-Charts platzieren konnte, ist noch viel schöner. 4+
einige Male gecovert worden, u. a. sogar von Frank Sinatra nicht sonderlich spannendes 60s Stück, 3+
EN av Monros stora hits. Låten kommer från filmen med samma namn. Superb insjungning.
Es gibt so viele schönere Versionen dieses Stücks, warum also zum schlechten Cover greifen?
Ich finde das durchaus gelungen.